Na 35 posiedzeniu Rady Przejrzystości, które odbyło się w dniu 16 listopada 2015 r. przygotowano stanowiska i opinie w sprawie:
Świadczenie |
Stanowisko/opinia Rady Przejrzystości |
Rekomendacja/opinia Prezesa AOTM |
Ocena leku | ||
Adenuric (febuxostat) we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach: leczenie przewlekłej hiperurykemii w chorobach, w których wystąpiło już odkładanie się złogów moczanowych (w tym guzki dnawe i (lub) zapalenie stawów dnawe czynne lub w wywiadzie); zapobieganie i leczenie przewlekłej hiperurykemii u dorosłych pacjentów poddawanych chemioterapii z powodu nowotworów krwi z umiarkowanym do wysokiego ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza |
Rada Przejrzystości uważa za zasadne objęcie refundacją produktu leczniczego Adenuric, we wskazaniu: w leczeniu przewlekłej hiperurykemii w chorobach, w których wystąpiło już odkładanie się złogów moczanowych (w tym guzki dnawe i(lub) zapalenie stawów dnawe czynne lub w wywiadzie), jako leku dostępnego w aptece na receptę z odpłatnością ryczałtową, w ramach istniejącej grupy limitowej 145.0 (leki stosowane w leczeniu dny).
Rada Przejrzystości uważa za niezasadne objęcie refundacją produktu leczniczego Adenuric (febuxostat), we wskazaniu: zapobieganie i leczenie przewlekłej hiperurykemii u dorosłych pacjentów poddawanych chemioterapii z powodu nowotworów krwi z umiarkowanym do wysokiego ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza (ang. Tumor Lysis Syndrome – TLS), jako leku dostępnego w aptece na receptę z odpłatnością ryczałtową, w ramach istniejącej grupy limitowej 145.0 (leki stosowane w leczeniu dny). |
Prezes Agencji nie rekomenduje objęcia refundacją produktu leczniczego Adenuric (febuxostat), 80 mg, tabletki powlekane, 28 szt. w leczeniu przewlekłej hiperurykemii w chorobach, w których wystąpiło już odkładanie się złogów moczanowych (w tym guzki dnawe i(lub) zapalenie stawów dnawe czynne lub w wywiadzie); oraz Adenuric (febuxostat), 120 mg, tabletki powlekane, 28 szt. w leczeniu przewlekłej hiperurykemii w chorobach, w których wystąpiło już odkładanie się złogów moczanowych (w tym guzki dnawe i(lub) zapalenie stawów dnawe czynne lub w wywiadzie) oraz w zapobieganiu i leczeniu przewlekłej hiperurykemii u dorosłych pacjentów poddawanych chemioterapii z powodu nowotworów krwi z umiarkowanym do wysokiego ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza (ang. Tumor Lysis Syndrome – TLS). Uzasadnienie rekomendacji Prezes Agencji, biorąc pod uwagę stanowisko Rady Przejrzystości uznaje, że przedstawione dowody nie stanowią wystarczającej argumentacji za wydaniem pozytywnej decyzji. Przedstwione badania kliniczne dotyczące zastosowania febuksostatu w hiperurykemii w dnie moczanowej w porównaniu do allopurinolu, oceniono w większości po 4 na 5 punktów w skali Jadad, (wskazywać to może na wysoką wiarygodność metodologiczną). Za klinicznie istotne punkty końcowe w przewlekłej hiperurykemii uznaje się redukcję liczby guzków dnawych, redukcję wielkości guzków dnawych, częstość występowania zaostrzeń dny moczanowej. Dla wszystkich wyżej wymienionych punktów końcowych nie wykazano wyższej skuteczności wnioskowanej terapii, a w przypadku dawki 120 mg wykazano, że stosowanie jej wiąże się z ponad dwukrotnie wyższą szansą wystąpienia zaostrzenia dny moczanowej „w trakcie pierwszych 8 tygodni". Ponadto febuksostat był porównywany z allopurinolem w dawkach suboptymalnych, które nie są wykorzystywane w praktyce klinicznej w 100%. Relatywnie niskie dawki allopurinolu mają minimalizować prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych, ale jednocześnie stanowią ograniczenie skuteczności leczenia. Wskazuje się, że aktualnie ok. 63% pacjentów może otrzymywać dawkę 100-200 mg/d, więc porównywalność terapii jest adekwatna do części populacji. Zgodnie z przedstawionymi oszacowaniami Adenuric, stosowany w hiperurykemii w dnie moczanowej, jest efektywny kosztowo z perspektywy płatnika publicznego. Jednakże jest to wynikiem faktu, iż znajduje się on w jednej grupie limitowej z dużo tańszym allopurinolem, który wyznacza limit. Większość kosztów leczenia pokrywa pacjent (ponad 80%), więc przy uwzględnieniu perspektywy wspólnej i pacjenta, wskaźnik kosztów-użyteczności jest porównywalny z progiem opłacalności (dla dawki 80 mg, ICUR jest bliski progu efektywności, a dla dawki 120 mg, ICUR przekracza próg opłacalności). Konsekwencje finansowe są dodatnie zarówno z perspektywy płatnika publicznego jak i z perspektywy wspólnej. Brak różnic w skuteczności klinicznej i bezpieczeństwie nie uzasadnia wyższego kosztu płatnika publicznego. W odniesieniu do zastosowania febuksostatu w hiperurykemii w TLS, wskazać należy, że badanie kliniczne w tym wskazaniu cechuje średnia wiarygodność metodologiczna (ze względu na brak opisu randomizacji oraz zaślepienia). Wyniki badania wskazują na brak różnic istotnych statystycznie dla większości ocenianych punktów końcowych (za wyjątkiem zmiany poziomu kwasu moczowego w surowicy pomiędzy wartością początkową a wartością w 8. dniu wyrażona jako średnia wartość pola pod krzywą zależności stężenia kwasu moczowego od czasu (AUC sUA1-8)). Ocena opłacalności terapii febuksostatem w hiperurykemii w TLS wskazuje, że koszty leczenia przy użyciu tej terapii rosną przede wszystkim po stronie pacjenta. Założenie o zrównaniu efektów zdrowotnych, a dalej całkowitych kosztów terapii, wymagałoby kilkunastokrotnego obniżenia ceny leku Adenuric. Przedstawiona przez wnioskodawcę analiza wpływu na budżet uwzględnia jedynie perspektywę płatnika publicznego, pomijając wydatki pacjenta. Pomimo faktu, że wnioskodawca założył, że febuksostat przejmie jedynie 0,5-1% rynku allopurinolu to wydatki z perspektywy pacjenta wzrosną o ok. 1,46 mln PLN w pierszym roku. Z uzyskanych opinii wynika, że Adenuric może przejąć około 10%, co zwielokrotni wydatki zarówno po stronie pacjenta, jak i płatnika publicznego. Wnioskowany poziom odpłatności pacjenta to ryczałt. Jednakże stosowanie Adenuric we wskazaniu: „zapobieganie i leczenie przewlekłej hiperurykemii u dorosłych pacjentów poddawanych chemioterapii z powodu nowotworów krwi z umiarkowanym do wysokiego ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza (ang. Tumor Lysis Syndrome – TLS)" trwa krócej niż 30 dni, oraz którego koszt stosowania dla świadczeniobiorcy przy odpłatności 50% limitu finansowania nie przekracza 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę, ogłaszanego w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. W związku z tym zgodnie z Ustawą z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, lek ten kwalifikuje się do odpłatności 50%. |
Striverdi Respimat (olodaterolum) we wskazaniu: leczenie podtrzymujące pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc | Rada Przejrzystości uważa za niezasadne objęcie refundacją produktu leczniczego Striverdi Respimat (olodaterol), roztwór do inhalacji, we wskazaniu: podtrzymujące leczenie rozszerzające oskrzela u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). Uzasadnienie Badania kliniczne chorych na POChP nie wskazują jednoznacznie na różnice skuteczności olodaterolu w porównaniu z lekami zawierającymi substancję czynną formoterol, stosowaną w tym samym wskazaniu. Nie stwierdzono bowiem istotnych różnic w zakresie poprawy jakości życia, częstości zdarzeń niepożądanych, wyników badań spirometrycznych oraz ryzyka zgonu w okresie leczenia i po zakończeniu badania. Lek ten jest słabo przebadany i jako niewnoszący wartości dodanych, nie zasługuje na refundację. Striverdi Respimat (olodaterol) uzyskał pozytywne rekomendacje finansowania ze środków publicznych w 2014 i 2015 roku od instytucji: szkockiej (SMC), walijskiej (AWMSG), kanadyjskiej (HC), francuskiej (HAS), niemieckiej (G-BA), holenderskiej (ZiN), natomiast australijska (PBAC) odnosiła się negatywnie (w 2014 r.) do włączenia tego produktu leczniczego do listy leków refundowanych. Striverdi Respimat jest finansowany w 14 (spośród 30) krajach UE i EFTA, przy najczęstszym poziomie refundacji wynoszącym 100%. Lek jest finansowany w 3 krajach (Portugalia, Słowacja i Węgry) o zbliżonym do Polski PKB per capita. W Polsce, w obrębie istniejącej grupy limitowej – „198.0, Wziewne leki beta-2-adrenergiczne o długim działaniu - produkty jednoskładnikowe", refundowane są inne, długo działające leki rozszerzające oskrzela: salmeterol, formoterol i indakaterol. Koszt leczenia olodaterolem w porównaniu z formoterolem z perspektywy poszerzonej (NFZ + pacjent) jest wyższy, natomiast z perspektywy płatnika publicznego niższy. Refundacja leku Striverdi Respimat we wnioskowanym wymiarze 30%, ze względu na częściowe przejęcie udziałów leków refundowanych z odpłatnością ryczałtową, wiązałoby się z oszczędnościami po stronie płatnika publicznego. Zmiana ta wpłynęłaby jednak na znaczny wzrost kosztów ponoszonych przez pacjentów. |
Prezes Agencji nie rekomenduje objęcia refundacją produktu leczniczego Striverdi Respimat (olodaterol) we wskazaniu: podtrzymujące leczenie rozszerzające oskrzela u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) na proponowanych warunkach. Uzasadnienie rekomendacji Prezes Agencji, biorąc pod uwagę stanowisko Rady Przejrzystości, uważa, że przedstawione wyniki badań i dowody naukowe nie stanowią wystarczających przesłanek za wydaniem pozytywnej rekomendacji dla objęcia refundacją produktu leczniczego Striverdi Respimat (olodaterol) we wskazaniu: podtrzymujące leczenie rozszerzające oskrzela u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). W przedstawionych dowodach naukowych nie wykazano wyższej skuteczności wnioskowanej terapii nad obecnie refundowanymi komparatorami. Wobec powyższego wnioskować należy o niskiej sile interwencji względem komparatorów. Analiza bezpieczeństwa, pomimo niższej szansy wystąpienia zdarzeń niepożądanych, wskazała na wyższe ryzyko infekcji i zakażeń ogółem oraz infekcji dróg moczowych, które mogą być poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi. Na niepewność względem profilu bezpieczeństwa składa się również fakt, że nie przedstawiono długoterminowych danych odnośnie bezpieczeństwa ocenianej interwencji. Oznaczenie symbolem czarnego, odwróconego trójkąta wskazuje na konieczność dalszego, ścisłego monitorowania jej bezpieczeństwa. Analiza ekonomiczna wskazuje, że terapia może przynieść oszczędności (wykazywane przy jednodniowej, 30-dniowej i dożywotnej terapii) w perspektywie płatnika, ale jednocześnie wskazuje na wysokie koszty pacjenta. Analiza wpływu na budżet wskazała, że stosowanie preparatu Striverdi Respimat przy odpłatności refundacyjnej 30% może spowodować zmniejszenie wydatków Narodowego Funduszu Zdrowia przy jednoczesnym obciążeniu budżetu pacjenta. Wynik ten osiągnięto przy założeniu, że olodaterol zastępuje jedynie formoterol. W przypadku zastąpienia pozostałych leków z grupy, wpływ na budżet płatnika jest również ujemny. Zwrócić jednak należy uwagę na fakt, że wielkość dopłaty pacjenta do leków w grupie to średnio kilkanaście złotych, a możliwość zastąpienia aktualnie refundowanych leków olodaterolem (i uzyskania z tego tytułu oszczędności płatnika publicznego) jest uzależnione od możliwości finansowych pacjentów. |
Ofev (nintedanib) we wskazaniu: Leczenie idiopatycznego włóknienia płuc (ang. Idiopathic Pulmonary Fibrosis, IPF) u dorosłych pacjentów | Rada Przejrzystości uważa za niezasadne objęcie refundacją produktu leczniczego Ofev (nintedanib), we wskazaniu: leczenie idiopatycznego włóknienia płuc (ang. Idiopathic Pulmonary Fibrosis, IPF) u dorosłych pacjentów, w ramach programu lekowego „Leczenie idiopatycznego włóknienia płuc z zastosowaniem nintedanibu (ICD-10 J 84.1). Uzasadnienie Nintedanib jest drobnocząsteczkowym inhibitorem kinaz tyrozynowych, w tym receptorów płytkopochodnego czynnika wzrostu (PDGFR), receptorów czynnika wzrostu dla fibroblastów (FGFR) i receptorów czynnika wzrostu śródbłonka naczyń (VEGRF). Odnaleziono trzy kontrolowane badania kliniczne porównujące bezpośrednio nintedanib z placebo w populacji chorych z idiopatycznym włóknieniem płuc. W badaniach tych częstość występowania zgonów z dowolnej przyczyny, z przyczyn oddechowych lub ocenianych w czasie leczenia była niższa w grupach stosujących NTB, jednakże nie były to wyniki istotne statystycznie. Brak jest zatem danych jednoznacznie wskazujących na wyższość wnioskowanej technologii nad objawowym leczeniem wspomagającym w zakresie przedłużania życia u chorych na IPF. Istotny statystycznie wynik wskazujący na wydłużenie czasu do pierwszego ostrego zaostrzenia choroby odnotowano tylko w jednym z trzech badań. Stosowanie leku wiąże się z szeregiem działań niepożądanych. Do najczęściej występujących należą: biegunka, wymioty, ból brzucha, zmniejszone łaknienie, zmniejszenie masy ciała i zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. W omawianych badaniach nie odnotowano istotnej statystycznie poprawy jakości życia w wyniku stosowania nintedanibu. Nie odnaleziono badań, które analizowałyby bezpieczeństwo oraz skuteczność wnioskowanej technologii w dłuższym niż roczny horyzoncie czasowym. Jednocześnie, uzgodniony z wnioskodawcą projekt programu lekowego przewiduje, że leczenie nintedanibem należy kontynuować dopóki świadczeniobiorca odnosi korzyści z zastosowanego leczenia i nie wystąpią kryteria wyłączenia, co w świetle niepewnych długoterminowych efektów stosowania leku budzi wątpliwości. Wyniki analiz farmakoekonomicznych wskazują, że w porównaniu z najlepszym leczeniem wspomagającym wnioskowana technologia znajduje się znacznie powyżej progu przyjmowanego dla technologii efektywnych kosztowo w Polsce, niezależnie czy uwzględni się proponowany instrument dzielenia ryzyka czy też nie. Lek finansowany jest tylko w 3 krajach UE, w tym w żadnym o PKB porównywalnym z Polską. |
Prezes Agencji nie rekomenduje objęcia refundacją produktu leczniczego Ofev (nintedanib) we wskazaniu: Leczenie idiopatycznego włóknienia płuc (ang. Idiopathic Pulmonary Fibrosis, IPF) u dorosłych pacjentów, z poziomem odpłatności dla pacjenta bezpłatnie, w ramach nowej grupy limitowej. Uzasadnienie rekomendacji Prezes Agencji, biorąc pod uwagę stanowisko Rady Przejrzystości, a także przedstawione dowody naukowe nie znajduje uzasadnienia dla rekomendowania objęcia produktu leczniczego Ofev (nintedanib) finansowaniem ze środków publicznych. Analiza kliniczna wskazuje na brak różnic istotnych statystycznie w efektach zdrowotnych takich jak całkowita ocena jakości życia oraz w odniesieniu do częstości zgonów między nintedanibem a placebo. Wykazano różnice istotne statystycznie w odniesieniu do jakości życia w domenie aktywność (różnica ta między grupami nie osiągnęła istotności klinicznej, czyli takiej różnicy, która byłaby odczuwalna dla pacjentów) oraz w ocenie częstości i czasu do wystąpienia zaostrzeń choroby (brak różnic istotnych statystycznie w metaanalizie, wyniki istotne statystycznie w pojedynczych badaniach). Odnotowano różnice istotne statystycznie dla surogatów, jednak ich znaczenie dla oceny korzyści zdrowotnych jest mniejsze. Czas trwania terapii w przedstawionych badaniach wynosi 52 tygodnie i nie odnaleziono badań przedstawiających skutki zdrowotne w dłuższym okresie czasu. W przedstawionej analizie ekonomicznej wymodelowano skuteczność terapii nintedanibem pomimo iż nie przedstawiono różnic w przeżyciu pacjentów w analizie klinicznej. Wobec zastrzeżeń do przyjętych założeń, które wpływają na niepewność oszacowań (oparcie modelowania na surogacie – FVC%, którego zależność względem przeżycia i jakości życia jest nadal wątpliwa, wynik modelu wskazujący na dłuższe średnie przeżycie pacjentów z IPF bez podparcia tego dowodami naukowymi) oraz do wprowadzonych danych (korzystanie z danych niepublikowanych), do wymodelowanego efektu zdrowotnego należy podchodzić z ograniczonym zaufaniem. Niepewny wynik kliniczny w połączeniu z wysokimi kosztami leczenia skutkuje inkrementalnym wskaźnikiem kosztów-użyteczności przekraczającym próg opłacalności. Jednak wątpliwości wobec modelowania mogą wskazywać, że terapia jest nieopłacalna w znacznie większym stopniu niż przedstawiono to w analizie załączonej do wniosku. Wysoki wpływ na budżet płatnika również nie przemawia za wydaniem pozytywnej rekomendacji. Dostępne leczenie idiopatycznego włóknienia płuc finansowane ze środków publicznych obejmuje tlenoterapię oraz nieswoiste terapie farmakologiczne. |